Zoals je misschien weet heb ik inmiddels vier marathons gelopen. Allemaal met een eigen verhaal, een serie excuses om geen snelle tijd neer te zetten. Maar dat geeft niets want ik heb er veel plezier aan beleefd en heb er mooie verhalen aan over gehouden...

En mooie verhalen wil ik blijven vertellen, dus ging ik een paar maanden geleden op zoek naar een nieuwe uitdaging; een marathon in april. Want dan kan ik lekker meetrainen met de Loopgroep en hoef ik de duurloopjes niet alleen te lopen. Zelfstandig duurloopjes lopen vind ik heerlijk, begrijp me niet verkeerd, maar boven de 25 km kan het wel saai worden en dan is het prettiger lopen in een groep, zodat je voldoende afleiding hebt en goede gesprekken kan voeren...

Maar goed, Enschede dus. Een marathon die dit jaar voor de vijftigste keer gelopen wordt, dat is al een mooi verhaal op zich. Tel daarbij op dat het voor mij een nieuwe regio is en dat het een marathon is die bestaat uit twee ronden. De een noemt dat saai, maar ik zie het juist als voordeel; je weet wat er nog gelopen moet worden. De zes ronden op Spa heb ik ook niet als nadeel gezien...

Dus nadat ik mijn vrouw had overgehaald (niet zo moeilijk, Enschede heeft een Primark) hebben we een hotelletje geboekt. Nog niet ingeschreven, want daarmee wachtte ik tot het laatste moment. Het laatste moment van de voorinschrijving uiteraard, want ik blijf wel een Zeeuw ;-)

Eind januari schreef ik me in, de duurloopjes gingen best goed en ik had er vertrouwen in. De laatste duurloop liep ik 27 km, dus tijd genoeg om dat uit te bouwen naar 42 km, ik had enkel nog wel wat twijfels over welke eindtijd ik wilde gaan lopen. 'Komt tijd, komt raad' dacht ik nog...

Uiteraard liep het weer eens anders, anders had ik hier geen verhaal te vertellen. 

Begin februari werd ik 'ziek'. Ik kon mijn bed niet uitkomen, met wat ik dacht dat griep verschijnselen; hoofdpijn, zwaar vermoeid, spier- en gewrichtspijnen en vreemde blauwe plekken... Heerlijk om 15 uur per dag te slapen, maar goed is het natuurlijk niet. Ook niet vanuit de gedachte dat je de wedstrijd wint in bed. In eerste instantie dacht ik dat de spier- en gewrichtpijntjes hoorden bij het langer en harder hardlopen, want eigenlijk had ik daar al maanden over 'geklaagd' bij mijn vrouw. Uiteindelijk ben ik naar de huisarts geweest en uit het bloedonderzoek bleek een zwaar tekort aan vitamine D en vitamine B12.

Tja, daar sta je dan, met je idee over voldoende gezond eten en bewegen...

Het Voedingscentrum schrijft het volgende over vitamine D: 'Vitamine D speelt ook een belangrijke rol bij het in stand houden van een goede spierfunctie.' en 'Bij volwassenen en ouderen kan door een vitamine D-tekort op den duur botontkalking of osteoporose en/of spierzwakte optreden.' 

Over vitamine B12 schrijven ze: 'Vitamine B12 is nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen. Rode bloedcellen zijn nodig om zuurstof in je bloed te vervoeren.' Hmm, volgens mij heb ik die zuurstof in het bloed nodig bij het hardlopen... Verder schrijven ze ook nog: 'Een tekort aan vitamine B12 leidt tot een vorm van bloedarmoede: macrocytaire anemie. Door bloedarmoede kun je last hebben van bijvoorbeeld moeheid, duizeligheid, hartkloppingen en oorsuizen. Ook kan het tekort aan vitamine B12 neurologische gevolgen hebben, zoals tintelingen in de vingers (paresthesie), geheugenverlies, coördinatiestoornissen of spierzwakte in de benen.'

Op de website van de producent staat ook nog eens te lezen dat 'De vitamine heeft daarnaast een positieve invloed op het immuunsysteem. Ten slotte draagt het bij aan de geestelijke veerkracht.' Dus mocht ik de komende weken angstvallig positief zijn, dan weet je nu waar het door komt.

Welke gevolgen dit heeft voor mijn marathon ? Eerlijk gezegd wil ik het niet weten. Verstandig zou het zijn om deze marathon gewoon uit mijn hoofd te zetten, maar tja, je kent me he ?

Ik ga proberen verstandig te zijn en met een aangepast schema te kijken wat er nog haalbaar is. Want ik vind het niet erg om diep te gaan, maar niet ten koste van mijn gezondheid. Tegelijkertijd wil ik wel graag geloven dat de vitamine supplementen op korte termijn werken, waardoor ik nog kans maak om deze marathon in een mooie tijd uit te lopen !

Wordt vervolgd !